جایگاه نگهداری گوساله

جایگاه نگهداری می‌تواند اثر مهمی بر سلامت و عملکرد گوساله‌های شیری داشته باشد با دور نمودن گوساله از جایگاه زایشگاه در کمتر از ده دقیقه بعد از تولد ،گوساله باید در باکس‌های نگهداری قرار گیرند که،  دارای شرایطی مانند جایگاه مسقف،  بستر پاکیزه به‌منظور ایجاد حالت آشیانه‌ای و شرایط مناسب برای به حداقل رساندن استرس گرمایی و نیز فضای فیزیکی که گوساله بتواند رفتارهای عادی خود را بروز دهد باشد. از تولد تا از شیرگیری، گوساله‌ها تقریباً هفتاد و پنج درصد از روز را به دراز کشیدن می‌گذرانند پس مدیریت بهتر در به حداقل رساندن انتقال عوامل بیماری‌زا از راه دهان- مدفوع که موجب اسهال می‌شود بسیار مهم است. عمق بستر، گوساله را از ارگانیسم‌های موجود در مدفوع دور می‌نماید علاوه‌برآن راحتی بیشتری برای گوساله مهیا می‌کند. حالت آشیانه ای کافی در بسترهایی با عمق کافی رخ می‌دهد و هنگامی‌که گوساله دراز کشیده‌است باید بالاتر از پاها به‌طوری‌که کاملاً آن‌ها را بپوشاند قرار گیرد. هنگامی‌که دما زیر 7/12 درجه سانتی‌گراد است کاه از بسترهای مطلوب برای گوساله‌های جوان به شمار می‌آید . انواع  دیگر بستر زمانی‌که گوساله در منطقه دمایی خنثی هستند می‌تواند مناسب باشد، اما بستر با بافت ریزتر، احتمال بیشتری برای باقی ماندن مدفوع و ادرار دارد و بنابراین جمعیت باکتریایی بستر سریع‌تر تکثیر می‌یابند.  بسترهایی با بافت ریز مانند ماسه و ذرات گرانیت کثیف‌تر هستند و نسبت‌به بسترهایی با بافت زبرتر  مثل کاه گندم بلند و خاک‌اره با اسهال بیشتر در گوساله ها در  ارتباط هستند.

 به‌طورکلی باکس‌های گوساله یا جایگاه‌های انفرادی گوساله با در نظر گرفتن مسائلی همچون نظارت انفرادی و کنترل بیماری‌ها در صنعت گاو شیری استاندارد شده‌اند. باکس‌های گوساله درصورتی‌که به‌خوبی مدیریت شوند جنبه‌های مثبتی بر سلامت گوساله دارند اما از طرفی تحت شرایط سرما یا گرمای شدید می‌توانند چالش‌های فصلی را در پی داشته باشد. .باکس‌های بیرون از سالن که به صورتی قرار گرفتند تا از تماس گوساله به گوساله برای کنترل بیماری جلوگیری نمایند، نیز سه منطقه دمایی متفاوت پشت باکس جلوی باکس خارج از باکس برای گوساله ایجاد می‌کند. باکس‌های گوساله که آن‌ها را در جایگاه‌های انفرادی نگهداری می‌کنند باید برای راحتی، محافظت دربرابر تنش سرمایی، تهویه داخل باکس، الگوهای پر شدن و خالی شدن به‌خوبی مدیریت شوند.  باکس‌های بالاتر از سطح زمین می‌تواند گوساله‌ها را در معرض خطر بیشتر هوای سرد یا قرارگیری در معرض عوامل بیماری‌زای مدفوع که  در هوا پخش می‌شوند قرار دهد.

 از تولد تا دو ماهگی، حداقل فضای توصیه‌شده برای باکس‌های انفرادی گوساله‌ها 3 مترمربع می‌باشد و باید 15 درصد باکس بیشتری نسبت‌به تعداد گوساله در زمان حداکثر اشغال باکس‌ها در نظر گرفته شود، تا زمان کافی برای تمیز نمودن ، ضدعفونی و استراحت بین اختصاص نمودن گوساله‌ها به باکس‌ها وجود داشته باشد. کف  بستر جایگاه‌های انفرادی یا گروهی گوساله‌ها ممکن است از خاک، شن،  سیمان و خرده چوب تشکیل شود. سطوح منفذ دار برای فیلتر نمودن مواد دفعی و رطوبت و دور نمودن آن‌ها در زمانی‌که گوساله درون باکس است و یا موقعی که گوساله دیگر وارد باکس می‌شود،  برای تمیز نمودن باکس ، خارج کردن گوساله و بازیابی مجدد مورد مناسبی به‌نظر می‌رسد. بستر شنی همراه با کف سفال به عمق 4/25 تا 5/30 سانتی متر،  اجازه می‌دهد مایعات به‌سرعت به خارج از باکس بریزند.  لایه نازکی از شن زمانی‌که باکس بعد از هر استفاده تمیز می‌شود می‌تواند برداشته و جایگزین شود.

اگر مواد ضدعفونی استفاده می‌شود، برای جذب شدن توسط سطوح منفذ دار باید مناسب باشد. کف‌های غیر مشبک  اگر چه  عایق و حالت آشیانه مناسب برای زمانی‌که دما زیر 7/12 است  برای گوساله‌ها مهیا می‌سازند اما نیاز مند بستر بیشتر برای فاصله دادن گوساله از مواد دفعی و رطوبت اند. کف های غیر مشبک در زمان پاک‌سازی و انتقال موفقیت‌آمیز گوساله‌ها راحت‌تر و تمیزتر ضدعفونی می‌شوند. کف های  سیمانی برای جایگاه‌هایی که سامانه گرمای در کف دارند و باید از ناحیه تغذیه شیب داشته باشند، مناسب هستند. در هر حالتی که کف باکس گوساله‌ها انتخاب شود، سطح و بستر باید گوساله را از  تنش‌های دمایی محافظت نماید، خطر سر خوردن ، صدمه و زخم را به حداقل برساند ، برای رفتارهای دراز کشیدن عادی و راحت باشد و گوساله را تمیز نگه دارد.

 شمار و زمان زنده زمانی میکروارگانیسم‌ها در محیط گوساله دانی به وسیله دور نگه‌داشتن شیر، جایگزین شیر، آب و آغازین پس زده‌شده از گوساله دان کنترل می‌شود.  افزایش اندازه باکس ،باعث کاهش حصار یکپارچه در پیرامون گوساله ، دمای کمتر و انتقال بیشتر هوای بیرون به داخل باکس را منجر می‌شود، از طرفی شمار باکتری‌های پخش‌شده در هوا را در گوساله دان کم می‌کند.

 جلوگیری از تماس بین گوساله‌ها در بین باکس‌ها، تعداد کمتر گوساله در جایگاه‌ها و افزایش زمان برای انتقال موفقیت‌آمیز گوساله در باکس‌های فرد یا گروهی، به‌منظور بهبود کنترل بیماری‌های عفونی ضروری است. صفحات ثابت بین باکس‌های گوساله که تا  جلوی باکس امتداد یافته‌اند،  برای جلوگیری از تماس گوساله‌ها با هم در باکس‌های انفرادی توصیه می‌شود. اما قسمت جلویی و عقبی باکس تا آنجایی‌که می‌شود باز باشد تا کیفیت تهویه بهبود یابد. سامانه های نگهداری پیوسته‌ در  باکس‌های انفرادی ، گوساله را در معرض خطر بیماری‌ها و مزارع را در خطر بیماری‌های تنفسی و روده‌ای برای گوساله‌ها در قبل‌از شیر گیری قرار می‌دهد.