بیماری ورم پستان در گله های گاو شیری

ورم پستان از عوامل بیماری زایی و مرگ و میر گاوهای شیری بالغ می باشد که موجب کاهش سود آوری برای دامداران می شود. ابتلا به ورم پستان تولید شیر را کاهش داده، مقدار شیر غیر قابل فروش و دور ریز، حذف زود رس و هزینه های تولید را افزایش می دهد. ورم پستان به دو صورت بالینی و تحت بالینی تقسیم بندی می شود که هر دو نوع منجر به کاهش بازده تولید مثلی می شود.

هنگامی که بیماری ورم پستان علائم قابل تشخیص داشته باشد ورم پستان بالینی نامیده می شود. علائم ورم پستان بالینی بسیار متغیر است و می تواند مقدار کمی لخته شیر در ابتدای دوشش تا کوارترهای چروکیده و قرمز  و گاوهای بیمار در حال مرگ را در برگیرد. در موارد حاد معمولا گاوها تب می کنند و مصرف خوراک و تولید شیر به شدت کاهش می یابد.

ورم پستان تحت بالینی به صورت موارد غیر عادی است که تنها به وسیله سنجش های آزمایشگاهی یا تشخیصی قابل شناسایی است. ورم پستان تحت بالینی شایع ترین نوع ورم پستان در بسیاری از مزارع گاو شیری می باشد. تشخیص ورم پستان بالینی براساس استفاده از تست های غیر مستقیم مانند شمارش سلول های بدنی امکان پذیر است.  در ورم پستان بالینی تولید شیر به صورت بلند مدت کاهش می یابد که ضررهای اقتصادی بزرگی را در گله ایجاد می کند. که این ضرر در حدود 1 میلیارد دلار در سال در گاوداری های صنعتی ایالات متحده می باشد.

ارگانیسم هایی که عامل ورم پستان هستند اغلب براساس منشا اولیه و نحوه انتقال به دو دسته عفونی یا محیطی طبقه بندی می شوند.پستان گاو مبتلا به عوامل عفونی تحت بالینی به عنوان اولین منشا عوامل بیماری زای مسری شناخته می شود. باکتری های فرصت طلب که در محیط پیرامون گاو حضور دارند عوامل بیماری زایی محیطی ورم پستان را تشکیل می دهند.